Zeilen zoals zeilen is bedoeld!
zondag 31 juli
Dat was een heus dorpsfeest gisterenavond: knetterende muziek tot tegen 06.00 uur vanmorgen! Oordoppen doen gelukkig wonderen…. ik had niet verwacht dat ze díe herrie zouden kunnen weren. Marti ging pas tegen half zes op zoek naar oordoppen.
Van de havenmeesteres begrepen we dat dit het feest was ter gelegenheid van de maagd Carmen, de maagd van de zee. Het is maar dat je het weet! Vandaag zou er nog een processie volgen deels op het land en deels op het water met versierde vissersboten. We hebben het niet afgewacht, want hoewel er aanvankelijk geen draad wind leek te staan, wakkerde deze wel steeds meer aan en daar wilden we toch graag even gebruik van maken.
Nou is er onder onze volgers minstens één persoon die zich afvraagt of wij al dit goeds – zie hiervoor de vorige verslagen – wel verdienen… de overtocht over de Golf van Biskaje was er immers een voor mietjes. Ha, nou we verdienen kennelijk nog veel meer: de dag van vandaag had alles, behalve dan de temperatuur van water en lucht, wat een zeiler zich maar wensen kan. Dit was met recht zeilen zoals zeilen is bedoeld!
Eerst maar even die temperaturen. Je snapt het niet: tijdens onze oversteek van de Golf met een waterdiepte van 5 km lazen we een watertemperatuur af die soms tegen de 21 graden liep. Sinds we over zijn hebben we hem niet meer boven de 15 graden gemeten. En als we dan toch aan het zaniken zijn: de luchttemperatuur mag ook nog wel een graad of 5 a 10 hoger. Maar verder…… geen klagen!
Wat een dag! Met een knoop of veel, het varieerde tussen de 17 en de 30, in de rug sneden wij met een snelheid tussen de 7.0-8.5 (soms planerend op een golf meer dan 9) knopen door het water. Het grootste deel van de tijd voeren we melkmeisje. Met de, nog wel koude, wind in de rug was het in korte broek en blote bast/bikini net te doen. En dan het uitzicht: eigenlijk zijn er geen woorden om dat te beschrijven. Wat een prachtige kust is dat hier in het Noorden van Spanje. Het is groen, bergachtig, soms lieflijk en bosrijk, soms grillig en vol rotsen.
Houd dit beeld even vast en stel je daarbij voor het genot van – met heel veel dank aan Peter en Jacqueline – de eerste 500 nummers, van 1 af teruggeteld, uit de top 2000! Wat hebben we een mooie muziek voorbij horen komen: Brothers in arms, Radar Love, Who wants to live forever, Let it be, Sympathy for the devil en The River om er maar een paar te noemen. En toen… Everybody hurts, BAF, een dolksteek midden in de kern van mijn wezen, recht in mijn moederhart. De tranen stromen over mijn wangen. Ik kan het niet voorkomen; ik kan het niet stoppen – ik heb dat ook niet geprobeerd trouwens, want af en toe moet het er toch uit – en ik ben in gedachten bij Dorien, mijn lieve dochter. In stilte “schreeuw” ik haast mee HOLD ON!
Hoe pak je nu de draad weer op. Ja, eigenlijk zoals je dat iedere dag doet….. dus….
We ronden Cabo Finisterre en zeilen naar de Ria de Arosa. Dat was spannend: een sluiproute met een doorgang van zo’n 30 meter breed tussen rotsen – en onder water nog veel smaller – Maar goed, met een schipper die zijn mannetje staat en weet wat hij doet, is dat geen enkel probleem. We liggen voor anker bij het strand van Aguiño, waar de Spanjaarden vandaag duidelijk zondag vierden. Morgen hebben we een kort zeildagje voor de boeg, een mijl of 14, naar Sanxenxo. Het idee is dat we daar provianderen en nog even Spaanse sferen proeven om dan dinsdagochtend af te varen en in een ruk door te gaan tot Lissabon. Vooralsnog rekenen we op 2 dagen en 1 nacht varen. We gaan het zien!
Hoi Heleen en Marti, Dat klinkt als een geweldige zeiltocht met alle verschillende elementen aangevuld met leuke dorpjes, (her)ontmoetingen, kermis enz. Jullie goede geschreven verhaal doet me denken aan die boeken van Miles Smeeton en vele andere boeken, die we verslonden als voorbereiding op onze eigen tocht om de wereld. Jammer dat de boot nog niet klaar is!
Blijf lekker genieten en bijtanken en verwerken, al of niet getriggerd door muziek. Het zal Dorien en de jongens en ieder ander, goeddoen te lezen hoe jullie genieten,
veel liefs, Hannie