Het spelletje met windstiltes en depressies maakt de oceaanoversteek van de Caraïben naar de Azoren een heel wat lastiger puzzel dan de ‘milk-run’ van de Kaapverdische eilanden naar de Caraïben. Zeker dit jaar. Mijn pilot zegt dat bij de Azoren de kans op meer dan 30 knopen wind in mei/juni slechts 1% is. Maar tijdens onze overtocht zijn er toch twee zulke depressies over de Azoren getrokken. We zagen ze aankomen op de gribfiles en voor ons was dat reden om zuidelijk van de 35e breedtegraad te blijven, 200 mijl zuidelijker dan de breedtegraad van de Azoren. Daar krijg je nog wel een veeg mee van de depressie, maar de hardste wind mis je. Die tactiek heeft goed gewerkt. Vrijdag was een dag met veel wind, of eigenlijk begon dat donderdagavond al. De depressie trok met ruim 40 knopen wind over de Azoren en bij ons bleef de wind beperkt tot een aantal uren rond de 28 knopen (windkracht 6-7). Met ruime wind en 3 reven is dat goed te doen. De golven en vooral de oceaandeining leverden weer een fraai schouwspel. Zo zie je ze op de Noordzee niet.
Maar als wind en zee dan weer kalmeren is het extra fijn om een rustig dagje te hebben. Dat was ons gisteren gegund, met bovendien een aangenaam zonnetje en een paar showtjes van dolfijnen.

De wind van nu maakt een koers naar het meest westelijke eiland Flores aantrekkelijker dan naar Horta op Faial. Bovendien ligt dat zo’n 70 mijl dichterbij, waardoor we dinsdagochtend al kunnen aankomen. De pilot schrijft over Flores “it must be among the loveliest places in the world”, en zoiets kun je natuurlijk niet links laten liggen als je tijd genoeg hebt.
Op naar Flores dus. En later in de week alsnog naar Horta.

Zondag 28 mei. Positie: 36°51 N, 34°20 W. Nog 213 mijl naar Flores.