Het blijft tobben…..
Weer, wind, stroming…. het blijft inderdaad tobben. Donderdag 21 juli: De haven in Yarmouth komt tot leven; wij besluiten om 09.30 uur af te varen en zonder wind de stroming te trotseren. Dat bleek makkelijker bedacht dan gerealiseerd. Vol gas lopen we op zeker moment nog maar 1.2 knoop; we besluiten voor anker te gaan en de kentering af te wachten.
Mooi moment voor Marti om de omvormer tot de orde te roepen, zodat niet telkens “de stoppen doorslaan.” Ik vermaak me – jawel u leest het goed – met mijn e-reader! Ik heb, ondanks mijn voorliefde voor het echte boek, de geur en het gevoel van echt papier, toch maar zo’n ding aangeschaft…. handig aan boord, maar het stuit me nog steeds een beetje tegen de borst. Deprimerend boek trouwens, “Knielen op een bed violen”. Ja, ik weet het: schande voor een Neerlandicus dat ik dat nog steeds niet had gelezen, maar dit is een uitgelezen – leuke woordspeling – moment. Ik heb het overigens ook uitgelezen. Mijn e-reader vertelt me dat ik dat in 11 uur heb gedaan, kun je nagaan wat een intensieve bezigheid dat is dat zeezeilen!
Na zo’n anderhalf uur lichten we het anker en varen langs “the Needles” naar zee. Die Needles zijn bepaald fotogeniek; jammer dat het weer en de stand van het waterige zonnetje wat minder fotogeniek zijn.
De wind is inmiddels stevig. We hadden nog een rif staan van de vorige dag en laten dat voorlopig maar zitten ook. We weten nog niet wat het wordt: Falmouth (140 mijl) of de overkant, de kanaaleilanden (80 mijl). Ach ja, ik zei het al: het blijft tobben.
We lopen lekker, een tijdlang zelfs wel 8 kts! Met deze koers en snelheid zouden we tegen middernacht Alderney kunnen bereiken. Tja en dan komt toch weer dat onherroepelijke moment dat de stroom tegen gaat staan, dat – hoe kan het anders – de wind vrijwel helemaal wegvalt. We zitten te, je mag wel zeggen dineren: gewoon binnen aan tafel mét een glaasje rode wijn – het is buiten namelijk onaangenaam koud – als we nog maar 2.0 knopen lopen. Dat wordt dan dus nog 2 uur motoren naar Alderney.
We zien een aantal Jan van Genten en zijn getuige van een prachtige zonsondergang! We hebben Alderney, en ook het vaste land van Frankrijk, al een tijd in zicht….dan ontwaren we de geleidelichten van Alderney, waarop we de haven – baai zou een beter woord zijn – binnenvaren. Het is iets na middernacht als we aan een mooring-ton vastmaken. We drinken nog een glaasje Venezolaanse rum en gaan te kooi! Morgen zien we wel wat we verder doen….je kunt er geen staat op maken. In ieder geval zijn we weer iets dichter bij de Golf van Biskaje.
Vrijdag 22 juli, we halen met moeite wat gribfiles en dergelijke binnen…. misschien is het een idee om tegen de kentering af te varen, het zal wel dobberen worden, naar Guerney. We liggen hier trouwens wel hartstikke leuk! We zitten in de kuip te ontbijten – het is nog niet echt zonnig, maar het is best lekker buiten en het klaart steeds meer op – als de havenmeester naar ons toe komt varen. Aardige man met een echte zeemansbaard. Hoe het met ons gaat: we vertellen dat we rond middernacht zijn binnengelopen en dat het idee is straks verder te gaan. Hij raadt ons aan wat we zelf ook al hadden uitgedacht: tegen 12.00 uur vertrekken dan. Fijn dan hebben we dat goed uitgedokterd. We krijgen een folder en een formulier voor de douane… ook geldig en nodig op Guernsey. Hij brengt ons niets in rekening omdat we laat zijn gekomen en vandaag weer vertrekken…. dat is nog eens aardig! Sowieso een vriendelijke, hartelijke kerel. Jammer, vinden wij en ook hij, dat we niet wat langer blijven en het eiland kunnen bekijken. We vertellen hem onze plannen voor de reis en ook dat we een hinderlijke verstekeling in de vorm van een ticket Tenerife Zuid-Amsterdam voor 27 augustus aan boord hebben. Hij begrijpt dat we daarom een beetje op willen schieten met naar het Zuiden gaan. Een volgende keer beter dan maar. Wat ons betreft: graag!
Nog een uurtje dobberen aan de mooring en dan gaan we verder: op naar Guernsey, daarna naar Brest en dan hopen we maandag aan de oversteek van de Golf van Biskaje te kunnen beginnen. We gaan het zien…. nu nog maar even lekker in het zonnetje en verder met het ophalen van mijn Spaans!
Wat een levendige tocht met alle soorten wisselende omstandigheden, die jullie dan ook heel levendig beschrijven. Een heerlijk avontuur! Je vermoeidheid zal wel langzaam verdwijnen Heleen als het ritme er eenmaal in zit.
Veel plezier, goede wind, af en toe een beetje spannend, maar hoe dan ook behouden vaart!
Hannie
Hoi Marti en Heleen,
In je verhaal zit veel spirit en ik herken de bekende ‘Marti’stijl. het zit dus goed tussen de oren en dat is natuurlijk voor zo’n onderneming natuurlijk ook nodig. 27 augustus lijkt ver weg, maar ja als je uren en dagen haast niet vooruit komt, dan lijkt 27 augustus akelig dichtbij.
De beste wens, die ik jullie nu kan doen is wind en dan natuurlijk het liefst uit noordelijke richtingen.
Warme en winderige groeten uit Zevenaar.
Nou, als je in een week tijd zover komt dan valt dat tobben nog wel mee vind ik. Marine traffic heeft wat kuren dus ik kan niet zien of Brest binnen bereik is maar als je daar bent zou ik zeker een glas bretonse calvados proberen, is ook erg goed voor koude nachten. Kan Heleen niks leukers verzinnen dan/als Knielen op een bed violen, daar wordt een normaal mens depressief vinden. Als tegenwicht bv Joe speedboat lezen? maar dat zal ze al wel gedaan hebben.
Hebben jullie een 4 uur’s schema van wachtlopen? Komende week noordelijke wind in de Golf van Biscaye, wndkr. 3-4 Gunstig voor jullie?
Zit je eigenlijk wel te wachten op ouehoerderige mailtjes ?
Wim