Vulkaanlandschap op El Hierro
Dakar moet even wachten want met deze wind hebben we geen zin om uit te varen, ook al is het ‘alleen maar’ de acceleratiezone. 32 Knopen wind is best veel voor in de haven. Oké, dat zijn de ergste vlagen, maar het geeft een indruk. Slapen valt ook niet mee met het geluid dat dat oplevert, zelfs niet met oordoppen.
Dit uitstel heeft het voordeel dat we vandaag de tijd hebben om de omgeving te verkennen. De wandelmogelijkheden zijn beperkt, maar een rondje van een kilometer of 5 is mogelijk. We kijken daarbij onze ogen uit. Dit is weer een heel ander landschap. Het geeft de indruk van een jong vulkaanlandschap met hier en daar gestolde lava alsof de vulkaan vorige maand nog actief was en verder veel lavastenen en gruis. Het doet een beetje denken aan het plateau onder de Teide op Tenerife, maar dan op zeeniveau. De plaatjes spreken voor zich.
Door zo’n landschap een pad volgen doet sterk denken aan een speurtocht. Het is een wonder dat hier nog wat kan groeien en dat is niet eens zo weinig als je het van nabij bekijkt.
Een hoogtepunt op de wandeling is een uitzicht over de imposante kustlijn bij de beschutte baai waar we gisteren het zeil opgedoekt hebben. We zijn namelijk de winderige haven eerst maar even voorbij gevaren naar dit plekje, om daarna terug te motoren.
Morgenochtend staat er waarschijnlijk nog steeds een stevige wind, maar in principe vertrekken we toch, in het vooruitzicht dat de wind in de loop van de dag afneemt. Onze eerste nacht op zee is dan tenminste niet zo onstuimig. We zijn naar verwachting een kleine week op zee voordat we Dakar bereiken.
Dat wordt spannend een hele week op zee. Heeft Gerard al zeebenen? En ben je de kakkerlakjes kwijt?
Veel plezier en een goede wind gewenst!