Na twee dagen met goede wind waanden ons al bijna in Paramaribo, want met dagafstanden van 150 en 127 mijl is de verleiding groot om te gaan rekenen wanneer we aankomen. De 360 mijl die we nog te gaan hebben is immers maar een klein stukje vergeleken met de afstand die we achter ons hebben. We kregen zelfs al bezoek van een Witstaartkeerkringvogel, die alleen in de Caraïben broedt – een gezant van de nieuwe wereld. Dat was leuk.

Maar vandaag laat de wind ons alwéér in de streek. Zo langzamerhand word ik daar een beetje chagrijnig van. De hele dag geklapper van de zeilen en toch proberen er nog 2-3 knopen voortgang uit te persen. In het begin van de oversteek is dat makkelijker te accepteren dan wanneer de bestemming in een paar dagen met goede wind te bezeilen is. Nu lijkt het zelfs alsof de stroom-mee verandert is in een stroom-tegen. Dat kan er ook nog wel bij.

We krijgen behoefte aan lichaamsbeweging en aan afwisseling. Met veel plezier heb ik een aantal dikke boeken gelezen, o.a. de complete Millennium-trilogie van Stieg Larsson, zo’n 1500 pagina’s. Maar nu krijg ik behoefte aan meer zinvolle bezigheden. Volgende keer neem ik een cursus Spaans mee. Mike is uren in de weer met het compileren van filmpjes. Wim is elke dag uren aan het vissen en jawel, vandaag eten we voor de derde keer deze tocht verse vis. Ik houd me bezig met het zeilen, maar daar is weinig eer aan te behalen.
Zo nu en dan roep ik dat die walvissen nu wel kunnen komen, maar daar luisteren ze niet naar.

Eén voordeel van weinig wind is dat je lekker overboord kunt om je aan het zwemtrapje mee te laten slepen. Daarna even inzepen met zoutwaterzeep en nogmaals te water en je bent weer schoon. En met een halve liter zoet water uit de handdouche op het zwemplateau ook weer zoet. Bij hardere wind vallen we terug op het gebruik van een puts.

Met zout water blijk je ook uitstekend de afwas te kunnen doen, met normaal afwasmiddel. We spoelen niet zoet na, maar drogen de zoute vaat gewoon met een theedoek. Ik had verwacht dat de theedoek dan na een dag niet meer bruikbaar zou zijn, maar dat valt reuze mee: we hebben er pas drie verbruikt.

Elke dag komen we behalve westelijker ook ietsjes zuidelijker en elke dag wordt het ietsjes warmer. Zonder bimini (zonnetent) is het zelfs voor een zonaanbidder als ik ben niet meer uit te houden. Als we dan horen we dat het in Nederland de koudste november sinds tijden is, dan kunnen we ons daar nauwelijks iets bij voorstellen.

Positie: 7°53,8N 49°25,7W