Zoveel valter nog niet te melden, maar ik wil de mensen die me volgen ook wat te bieden hebben, daarom hier mijn reisverslag van de eerste drie dagen.

Mijn stelregel is dat voor een geslaagde zeiltocht de planning het allerbelangrijkste is. Als je vertrek of bestemming aan kunt passen aan de wind kan dat het verschil maken tussen een prettige zeiltocht en afzien, tussen veiligheid en risico. Toen er dan ook een gunstige wind in de weersverwachtingen kwam besloot ik eerder te vertrekken dan half oktober, namelijk al op 9 oktober. Dat verwachtingen ook maar gebaseerd zijn op modeluitkomsten dat zou onderweg wel blijken.
Op 8 oktober had ik de laatste klusjes gedaan en de boot volgeladen met boodschappen en op 9 oktober bracht Heleen me naar de haven. Onderweg had ik het bekende gevoel dat ik vast wat vergeten was, maar wat? Wist ik wel zeker dat mijn paspoort aan boord lag? ‘Reisefieber’ zeker. Eenmaal aan boord kwam ik tot de ontdekking dat ik vergeten was om die ochtend nog vers brood te kopen, zoals ik van plan was geweest. Nu moesten we eerst nog naar Dronten voor dat brood. Gelukkig snel oplosbaar, maar het betekende wel dat Heleen zich daarna moest haasten.
De aanvankelijk voorspelde noordoosten wind bleek voorafgegaan te worden door een zwakke westenwind, waardoor de zeiltocht naar Amsterdam pas in de avond eindigde. Hier bracht Steven zijn bagage aan boord en ging met een helaas pijnlijke rug terug naar huis om nog een nachtje in zijn eigen bed te slapen.
De volgende dag door het Noordzeekanaal en op zee ging aanvankelijk volgens plan. De wind was zwak en nog steeds uit het westen, maar voldoende om voortgang te maken. Een dag later dag zou de wind echter in de de vroege ochtend gaan liggen en pas 24 uur later terugkomen als de eerder voorspelde noordoostenwind waar ik mijn vertrek op gebaseerd had. Een volle dag motoren zagen we ziet zitten en zo belandden we de ochtend van de derde dag in Zeebrugge, of all places – best een naargeestige industriehaven met temidden van de uitgebreide industrie een klein dorp. Eerst maar bijgeslapen en toen de benen gestrekt voor een uitgebreide wandeling, in de wetenschap dat het daar de komende dagen niet van zou komen.